Dag-6 (iets later)
Door: Arjan
Blijf op de hoogte en volg Ben
09 Oktober 2010 | Verenigde Staten, New Orleans
Wij zijn wakker of iets wat daar op lijkt. Gisteren dus The Big Easy, na het ontbijt verzamelen om met zijn allen met de taxi naar French Quarters te gaan. Daar heeft Marius eerst een City tour geregeld die zo’n twee uur duurde. De tour voerde door alle delen van de stad, de rijke gedeelten de oudere gedeelten en ook de armere gedeelten. Geschiedenis kwam ook ruimschoots aan bod, want die gaat hier zeker verder als twee honderd jaar. Ook kwam de ravage van Katrina aan bod. De schade zijn ze nog steeds aan het herstellen. Een uiterst leerzame en onderhoudende trip. Maar na twee uur werden we toch weer afgezet in het French Quarter. Daar werd besloten dat iedereen op zichzelf of in een groep verder ging. Maar de afspraak werd wel gemaakt dat we de volgende ochtend op de motor zouden vertrekken. Eerst eens rustig rondwandelen om wat indrukken op te doen en een aardige gelegenheid te vinden om te eten. Dat valt niet mee een restaurant te vinden, het zijn er nog al niet wat. Maar met gevulde maag konden we de gehele wijk te voet wat makkelijker verkennen. Conclusie Bourbon Street was toch wel de plek waar het gebeurde en zo aan het eind van de vrijdagmiddag begon het al aardig te bruisen. De eerste optredens in de kroegen en op straat waren al begonnen en dat werd snel meer. Tijd om het avondeten naar binnen te werken om vervolgens het nachtleven in te duiken voor meer muziek. Er zijn aardig wat muziekstromingen te horen en van te genieten. Blues, Zydeco, Jazz en Rock, het is allemaal te horen. Niet alleen de muziek was boeiend maar ook de Amerikanen, man en vrouw, die er lopen. Ik geloof niet dat de dominee van de Baptist Church uit Alabama het gedrag van de aanwezige parochianen zou hebben goedgekeurd. We kwamen tot de conclusie dat we de tweede plek in USA hadden gevonden, de eerste Las Vegas, waar de gemiddelde Amerikaan van God los is. Maar hier doen ze het toch een stuk beter dan in Vegas. Het geld spenderen ze hier niet aan gokken maar aan drank. De drank mag, als het maar in een plastic beker zit, op straat gedronken worden en de sherriff staat er bij en kijkt er dorstig na. Zou het daarom zijn, dat ik mij hier dan ook volledig thuis voelde. Kortom een lange dag in een boeiende stad en morgen of vandaag, het is maar met hoeveel belangstelling al dit cultuur snuiven gedaan wordt. Persoonlijk vindt ik de afspraak, dat we om acht uur zouden gaan motorrijden jammer. Want eerlijk gezegd, ik zou hier met veel plezier en in opperste gelukzaligheid volledig naar de kloten kunnen gaan. Wat een stad.