Dag-9
Door: Arjan
Blijf op de hoogte en volg Ben
11 Oktober 2010 | Verenigde Staten, Memphis
Memphis Tennessee opstaan, wassen/douchen, tandenpoetsen, aankleden, motorspullen bij elkaar zoeken. Hierna op zoek naar een ontbijt. In ons geval werd dat de Burgerking. Ontbijten bij de Burgerking konden we weer eens plaatsen in één van de culinaire hoogtepunten uit de Amerikaanse keuken. We moesten Hans er op wijzen dat het dienblad niet tot het ontbijt behoorde, maar dat het zeker jammer was, dat de smaak van het dienblad beter was als hetgeen voor het ontbijt doorging. De terugweg naar het motel hebben dan ook benut om uit te zoeken waar we morgen het ontbijt gaan scoren. Dit wordt dus het benzinestation om de hoek, waar de uitgestalde waren en koffie ons meer aanspraken dan al het aangeboden van de ons omringende fastfood restaurants. We hadden dat natuurlijk al eerder kunnen opmerken toen we daar de eerste keer aan voorbij liepen. Waarom is een benzinestation druk met niet tankende klandizie. Let altijd op het gedrag van de lokale bevolking. Zo ziet u, de vroege ochtend in Memphis is niet erg makkelijk, men wordt meteen in het harde Amerikaanse stadsleven gegooid. Vervolgens op weg met de motoren. Bij de eerste afslag was er al meteen verwarring. Dit was geen benzinestation maar een eetgelegenheid. We gingen ontbijten. Dat was dus niet door iedereen begrepen, in ieder geval niet door ons. Maar een mooie gelegenheid om koffie te drinken. Hans had gelukkig oog voor de properheid van de plaats en besloot zijn koffie buiten op te drinken. Deze mededeling kwam voor mijzelf te laat ik had mijn elleboog al op de bar geplaatst waaraan ik dan ook onmiddellijk aan vast zat. Het heeft Ben en Ad dan ook de nodige moeite gekost mij uit deze benarde positie te bevrijden. Wel weer een gelegenheid om de koffie te laten afkoelen. Helaas bleek na de eerste slok, dat het begrip koffie toch ook weer een zeer wijds begrip is. Dit gekleurde water tartte iedere beschrijving. Maar goed men houdt de moed er in en uiteindelijk gingen we dan toch op weg naar Graceland. Men volgt Hwy 51 South en je komt er vanzelf. Na het parkeren van de motoren en het aankopen van de tickets konden we de excursie aanvangen. Men heeft shuttle busjes om van de ene kant van straat naar de andere kant van de straat, waar Graceland zich bevindt, te rijden. Dit brengt mij als schrijver van dit verhaal in ernstige verlegenheid, wat moet ik hier nu mee als geen, absoluut geen Elvis fan. Moet ik schrijven, het is ook geen wonder, de gemiddelde Elvis fan verdwaald al bij het oversteken van de straat. Of moet ik melden, dat is veilig bij het oversteken wordt je met 25 mensen tegelijk aangereden. Of moet ik melden dat het al te ver lopen is voor de gemiddelde met overgewicht kampende Amerikaan. Of is het service. Ik laat het aan uw eigen fantasie over. Vervolgens mag men de benedenverdieping van het huis, Graceland bewonderen. Laat het duidelijk zijn Elvis zelf is niet thuis, Elvis has left the building. Wat zal ik zeggen van het huis en de inrichting als geen, absoluut geen Elvis fan. Moet ik schrijven de inrichting is rechtevenredig met de kwaliteit van de muziek die hij maakte. Zo, dat heb ik voor iedereen eens acceptabel opgeschreven. Of beter gezegd eens uit gedraaid. Vooral de glas en lood ramen in de huiskamer van de vorige bewoners is mooi, zeer mooi zelfs. De overige inrichting is anders, geheel anders. Ik zou persoonlijk als ik in zo’n huis met die inrichting zou moeten leven, mij op een goede ochtend vol gieten met pillen en drank om te kijken of het dan beter zou gaan bevallen. Misschien is dat ook wel de functie van de shuttle bus op de terugweg. Het voorkomen dat depressief geraakte bezoekers de weg moeten oversteken. Maar dit is natuurlijk een persoonlijke waarneming. Voor alle andere bezienswaardigheden, zoals zijn auto’s vliegtuigen en wat er nog meer te zien was moet men extra bij betalen. Wij vieren kwamen tot de conclusie dat wij al diep genoeg geraakt waren en dat de erven Presley van ons al genoeg ontvangen hadden. Voor de duidelijkheid en om een einde te maken aan al die verhalen over het waarnemen van de heer Presley. De heer Presley is in de tuin. Hierna zijn we nog naar de Harley Davidson dealer gegaan om een koppelings handle op Ad zijn motor te laten zetten. Deze dealer moet de voormalige dealer van de heer EP te M geweest zijn. Dat vervangen van de handle behoorde zeker tot de mogelijkheden maar dan moest hij wel een nieuwe HD er om heen kopen plus montage uiteraard. Maar ook weer mooi moment om het middageten tot ons te nemen. Hans heeft voor het eerst lekker gegeten in Amerika en dat na alles bij elkaar 21 dagen. Je zag de man gewoon opleven. Mijn Philly Chicken Po-Bo heb ik kort na het nuttigen bij de dealer in geheel andere vorm zittend op een daarvoor speciaal ontworpen sanitair toestel achtergelaten. Ook een vorm van service zullen we maar denken. Toen de gehele groep de terugreis wilde aanvaarden stond Ben, niet nadere te omschrijven kledij af te rekenen. We houden het er maar op dat Ben door de vele emotionele ervaringen van deze dag een pietsje in de war is geraakt. De kassa’s bij Harley-Davidson werkten net zoals de motoren. Dus wij hebben van de groep afscheid genomen om het personeel te helpen met het weer aan de praat krijgen van een onwillige kassa. Als je afrekent wil iemand, waarschijnlijk van de after sales, weten waar je woont. Netherlands, dat kent hij niet, Holland, kent hij ook niet. Jawel mevrouw Harley, Holland Minnisota en zo komt een kassa weer tot leven. Hierna hebben we de reis maar weer naar het motel aanvaard en uit dit verhaal mag u opmaken dat we dat gevonden hebben. Daarvoor hadden we eerst de Ad Ad uitgezet.
-
12 Oktober 2010 - 04:45
Saskya:
Een dagje vasten kan ook geen kwaad. Dan leef je toch een dagje op water en brood en luister je naar jail house rock.
Mooie rit -
12 Oktober 2010 - 04:50
Johanna:
Goedemorgen weer met z'n allen,de foto's spreken weer voor zich, het weer is prachtig. Geniet weer vandaag en doe voorzichtig allemaal
Johanna xxx -
12 Oktober 2010 - 05:27
Sab,Joni,Chris:
Hallo Papa,
Wat een groot en druk huis van Elvis. Leuke filmpjes ook van dat broodje ha ha. Veel rijplezier vandaag en doe voorzichtig.
XXX -
12 Oktober 2010 - 05:38
Eeke:
Goedemorgen, heb genoten van het verhaal en vooral de filmpjes. Ja het is waar je van houdt. De meeste Amerikanen laat ik het subtiel zeggen zijn een beetje apart. Maar ja ze verdienen er weer aan.
Voor vandaag een goede rit.
XXX -
12 Oktober 2010 - 06:20
Roos:
Heb weer heerlijk genoten van jullie verslag en foto's + filmpjes...lieve schat geniet lekker maak er weer een leuke dag van...groetjesxxxxxxxxx -
12 Oktober 2010 - 06:35
Mario Oosthoek:
heb alles weer gelezen en bekeken...ziet er allemaal goed uit!! -
12 Oktober 2010 - 10:37
Floor:
hallo papa (ad van den boom) hoe is het allemaal daar in amerika?? volgens mijn is het heel mooi weer! tot zondag veel plezier nog!!!!!!! en doe voorzichtig!
xxxfloor -
12 Oktober 2010 - 12:10
Diana En Ruud:
Weer een ervaring rijker. Ik ben zelf ook geen Elvis fan maar het lijkt me toch leuk om dit allemaal zo mee te maken.
We blijven jullie op de voet volgen, mannen.
Rij voorzichtig en geniet!
-
12 Oktober 2010 - 18:49
Howard En Elles:
Hi Ben,
We enjoyed your adventures on the open road. Nothing like a real American breakfast.
Keep on truckin! Take care...Beste wensen, Howard and Elles -
12 Oktober 2010 - 22:47
Ineke:
Waar wij ons hier druk maken om het weer,kunnen jullie een behoorlijke lap tekst schrijven over een bakje koffie zeg. Ik kijk uit naar de nog vier volgende verslagen. Groeten en veel plezier met z'n allen -
13 Oktober 2010 - 19:45
Shirley:
aah gadver burger king als ontbijt!? NO WAY! hahahaha :P -
13 Oktober 2010 - 19:46
Shirley:
aaaaaaah ik ben jalours zoo mooi dat huis van elvis!!!!!!!!!!!!! -
09 Juli 2012 - 14:35
Jan:
Wat een negatief stukje tekst, hoop toch dat jullie wel veel plezier hebben gehad. -
09 Juli 2012 - 14:57
Ben:
Eeeeuh Jan??? Het is inmiddels 2012 en we zijn net terug van de California Highlights dit was in 2010 toen we de Music Trail reden. De verantwoordelijkheid voor de tekst ligt bij Dhr. Arjan zoals je bovenaan kan lezen. Arjan is net als ik geen fan het amerikaanse merk Harley Davidson en van de doorsnee amerikaanse way of breakfast. Maar we proberen ons aan te passen. Al valt dat niet mee gezien de protesten vanuit ons onderlichaam tijdens de twee weken dat het fastfood werd geshaked and stirred op zo'n XXXL vibo called HD Roadking. Maar we hebben het overleefd en zijn al weer aan het sparen voor our next trip with Route66 Motorreizen. Jihaah!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
