Back home
Door: Ben
Blijf op de hoogte en volg Ben
10 Mei 2009 | Nederland, Soesterberg
Zaterdagmorgen uitslapen.
Geen motors meer alleen een tas om in te pakken. De dream is over!!!
Want een droomreis is het geweest.
Zoveel gedaan zoveel gezien.
Maar nu is het dan ook tijd om naar huis te gaan. Eerst samen ontbeten bij de receptie in het hotel.
Gauw nog even de laatste updates gecheckt op de site en rond 10:00 uur was het tijd om te vertrekken naar het vliegveld. Jaqueline had ons via internet al ingecheckt dus dat zou vlot verlopen.
De werkelijkheid was echter anders!
Bij de balie aangekomen van United Airlines raakten de grond stewardessen in de stress bij het zien van zoveel stoere bikers.
Marlene nam het over en commandeerde ons om een rij te vormen.
Weg met alle droom voorstellingen van stewardessen.
Er bleek een probleem te zijn met het inchecken als groep omdat de ingevoerde naam niet overeen kwam met de voornaam op het paspoort.
Nadat zij zich ettelijke malen had verontschuldigd en nog meer keren dit had uitgelegd konden wij dan naar de terminal gaan.
Er ontstond nog enige verwarring omdat op hetzelfde vluchtnummer zowel Minneapolis als Indianapolis stond maar het bleek een doorgaande vlucht te zijn. Daar aangekomen hadden we nog even tijd om bij de plaatselijke McDonalds een vette bek te halen. Hhhhmmmm lekker dat hadden we net nodig. Daarna checkten we in voor de nine hours sit on your butt flight. Tis een nachtvlucht dus proberen te slapen dus.
Aangezien ik de slechtste plek in het vliegtuig had is dat niet gelukt.
Er zat een plastic bak onder de stoel voor mij en die belemmerde mij om mijn benen te strekken.
Toen ik de stewardess vroeg om dit weg te halen bleek dit om een deel van het vliegtuig te gaan wat toch wel nodig was. Na negen uur kwam ik gebroken maar toch wel blij dat ik er uit mocht uit het vliegtuig.
Tassen halen op band 13 en naar de aankomsthal.
Daar bleek Ab ons op te wachten met een kado van Route66 Motorreizen.
Het was een printed schilderij van ons bezoek aan het plaatsje "the lost Dutchman" Bedankt voor deze schitterende herinnnering hij krijgt een mooi plaatsje bij mij thuis.
Het was nu tijd geworden om afscheid te nemen van onze bikebrothers.
Met toch wel een brok in me keel nam ik afscheid van een ieder want ik merkte dat ik me toch wel was gaan hechten aan de groep als zodanig.
Besloten werd om gauw een reunie te organiseren om foto's en verhalen uit te wisselen.
Nu snel naar huis dan! Alhoewel snel? De bus die mij naar P3 lang parkeren liet lang op zich wachten
(meer dan 30-min) en toen die er eindelijk was wilde alle 150 wachtenden tegelijk in die bus.
Ik was een van de gelukkigen die er in kwam hetzij met wat ouderwets ellebogen werk wat mij niet vreemd is kan ik u vertellen. De terugtocht naar schiphol om de rest van de Dutch Wild Hogs op te halen duurde ook nog even aangezien er toch meer mensen op dit idee kwamen.
Maar enfin na weer 30 minuten konden we de reis naar huis beginnen.
Daar wachte ons de spandoeken met welkom thuis al op.
Wat een warm welkom kregen we.
Mijn vrouw had haar uiterste best gedaan om ons welkom te heten.
We kregen een schitterend dag.
Kids in de pool en wij aan het bier.
Vertellend over hoe we het hadden gehad en wat we hadden beleefd.
Het was werkelijk schitterend!
Justin en Jaqueline bedankt voor deze geweldige reis.
Danzij jullie inzet en enthousisme werd deze four corners USA trip een onvergetelijke ervaring voor ons allemaal. Tevens wil ik de mede motormuizen bedanken.
Heren het was een eer om met u te mogen rijden. Ik hoop dat wij elkaar dan nog eens ontmoeten hetzij op de reunie of nog beter op de volgende reis. Met vriendelijke groet, Ben - Hans - Ad en Arjan ( the Dutch Wild Hogs )
Geen motors meer alleen een tas om in te pakken. De dream is over!!!
Want een droomreis is het geweest.
Zoveel gedaan zoveel gezien.
Maar nu is het dan ook tijd om naar huis te gaan. Eerst samen ontbeten bij de receptie in het hotel.
Gauw nog even de laatste updates gecheckt op de site en rond 10:00 uur was het tijd om te vertrekken naar het vliegveld. Jaqueline had ons via internet al ingecheckt dus dat zou vlot verlopen.
De werkelijkheid was echter anders!
Bij de balie aangekomen van United Airlines raakten de grond stewardessen in de stress bij het zien van zoveel stoere bikers.
Marlene nam het over en commandeerde ons om een rij te vormen.
Weg met alle droom voorstellingen van stewardessen.
Er bleek een probleem te zijn met het inchecken als groep omdat de ingevoerde naam niet overeen kwam met de voornaam op het paspoort.
Nadat zij zich ettelijke malen had verontschuldigd en nog meer keren dit had uitgelegd konden wij dan naar de terminal gaan.
Er ontstond nog enige verwarring omdat op hetzelfde vluchtnummer zowel Minneapolis als Indianapolis stond maar het bleek een doorgaande vlucht te zijn. Daar aangekomen hadden we nog even tijd om bij de plaatselijke McDonalds een vette bek te halen. Hhhhmmmm lekker dat hadden we net nodig. Daarna checkten we in voor de nine hours sit on your butt flight. Tis een nachtvlucht dus proberen te slapen dus.
Aangezien ik de slechtste plek in het vliegtuig had is dat niet gelukt.
Er zat een plastic bak onder de stoel voor mij en die belemmerde mij om mijn benen te strekken.
Toen ik de stewardess vroeg om dit weg te halen bleek dit om een deel van het vliegtuig te gaan wat toch wel nodig was. Na negen uur kwam ik gebroken maar toch wel blij dat ik er uit mocht uit het vliegtuig.
Tassen halen op band 13 en naar de aankomsthal.
Daar bleek Ab ons op te wachten met een kado van Route66 Motorreizen.
Het was een printed schilderij van ons bezoek aan het plaatsje "the lost Dutchman" Bedankt voor deze schitterende herinnnering hij krijgt een mooi plaatsje bij mij thuis.
Het was nu tijd geworden om afscheid te nemen van onze bikebrothers.
Met toch wel een brok in me keel nam ik afscheid van een ieder want ik merkte dat ik me toch wel was gaan hechten aan de groep als zodanig.
Besloten werd om gauw een reunie te organiseren om foto's en verhalen uit te wisselen.
Nu snel naar huis dan! Alhoewel snel? De bus die mij naar P3 lang parkeren liet lang op zich wachten
(meer dan 30-min) en toen die er eindelijk was wilde alle 150 wachtenden tegelijk in die bus.
Ik was een van de gelukkigen die er in kwam hetzij met wat ouderwets ellebogen werk wat mij niet vreemd is kan ik u vertellen. De terugtocht naar schiphol om de rest van de Dutch Wild Hogs op te halen duurde ook nog even aangezien er toch meer mensen op dit idee kwamen.
Maar enfin na weer 30 minuten konden we de reis naar huis beginnen.
Daar wachte ons de spandoeken met welkom thuis al op.
Wat een warm welkom kregen we.
Mijn vrouw had haar uiterste best gedaan om ons welkom te heten.
We kregen een schitterend dag.
Kids in de pool en wij aan het bier.
Vertellend over hoe we het hadden gehad en wat we hadden beleefd.
Het was werkelijk schitterend!
Justin en Jaqueline bedankt voor deze geweldige reis.
Danzij jullie inzet en enthousisme werd deze four corners USA trip een onvergetelijke ervaring voor ons allemaal. Tevens wil ik de mede motormuizen bedanken.
Heren het was een eer om met u te mogen rijden. Ik hoop dat wij elkaar dan nog eens ontmoeten hetzij op de reunie of nog beter op de volgende reis. Met vriendelijke groet, Ben - Hans - Ad en Arjan ( the Dutch Wild Hogs )
-
12 Mei 2009 - 11:47
Blurp:
Aan al het leuke komt een eind, maar weet zeker dat je Fun gehad hebt met z'n allen.
Ton & Jet
Have Fun in Holland:)
-
12 Mei 2009 - 19:03
Saskya:
foto P5090041 een gehaktbal op breinaalden hi hi, -
12 Mei 2009 - 19:28
Ben:
foto P5090041 is wel mijn vriendje J.A. Dutch Wild Hog hoor dusss watch out!!!! -
12 Mei 2009 - 19:40
Mike Wierenga:
Ik heb nu Arie zijn T-shirt en zijn bufje dus passen jullie maar op -
14 Mei 2009 - 14:58
Jan Van Dalen:
Ben, Hans, Arjan en Ad, Nogmaals geweldig bedankt dat we in jullie 'veldwerk' mochten voorkomen.
Ook namens ons thuisfront.
Het was een geweldige tijd; de herinneringen zullen blijven.
Hartelijke groet,
Opa Jan, ook namens Opa Jaap. -
15 Mei 2009 - 15:14
Arjan:
Jan en Jaap,
Ik weet mij nog een film te herinneren met een(ferme) uitspraak van Jaap.
Ik heb toestemming van mijn liefje. -
17 Mei 2009 - 17:57
Shirley:
naja we weten dat het leuk was:)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
