Vertrek - eerste overnachting

Zaterdag morgen vroeg vertrekken 09:30 bij Hans verzamelen. Dik aangekleed want het weer voorspelde niet veel goeds. Op de heenweg had ik Arjan opgehaald in Bilthoven.
De Truimph stond al te glimmen op de parkeerplaats zonder Arjan. Hé Arie slaap je nog?
Nee Arie was zijn sleutels aan het zoeken en dan konden we weg. De Sasvrouw zwaaide ons uit en we vertrokken via Laaggraven naar Nieuwegein. Daar aangekomen stond de brandweerrode Ducati ook al voor de deur. De Dutch Wild Hogs hadden er duidelijk zin in!
Nu nog Ad en dan is het kwartet weer kompleet. Eerst maar een bakkie koffie iets waar Hans zo’n beetje op loopt zoals zijn Ducati benzine verbruikt.
Toen Ad aangekomen was werd de route nog eenmaal doorgesproken en beslist om de snelweg tot Valkenswaard te nemen en vandaar binnendoor tot de eindbestemming Vielsalm. 09:30 time to go!!! Meteen de snelweg op A27-> A2 wat een wind!!! En geen zak aan dat rijden op de snelweg. En de zon ging steeds harder schijnen waardoor onze kledingkeuze toch wel wat te hoog ingeschat was. Pppftt. Zweet in me onderbroek.
Maar ja met Phil Collins op mijn iPod is het dragelijk. In Valkenswaard aangekomen hebben we een Cappuccino en Chocomel genuttigd op het terras. Wat was het warm!!! Ik had de snelweg nu wel gezien en Ad overlegde met Arjan vanwaar hij het voortouw over zou nemen. Het mag gezegd worden dat Arjan zich op aan het werken is als aspirant toerleider.
Toen we eenmaal van de snelweg af waren werd het leuk om te toeren. Bochten 180� en meer maken het motorrijden tot een uitdaging. Ikzelf had moeite mijn 32 jaar jonge Gt750 door de bochten te sturen. Het gebeurde zelfs een keer dat ik via de andere weghelft de bocht uitkwam. Ik schrok er zelf van!!! Het stuurgedrag werd onvoorstelbaar bij het nemen van een bocht tijdens een afdaling. Het zal wel aan de bestuurder liggen dacht ik.
Het rijden door het Belgische land is werkelijk schitterend en tezamen met het mooie weer maakte dit weekendje uit tot een waar feest.
Rond een uur of 16:00 kwamen wij na enig zoeken aan bij Motor herberg Baton Rouge.
De patron Ben zat voor de deur een pafke te doen. “Jullie zijn te vroeg” was zijn eerste opmerking! Ja sorry we hadden wind mee! De motoren konden wij binnen zetten in een grote garage die vrijwel leeg was. Nog wel!!! Want de herberg was compleet volgeboekt.
Zo vol dat er eigenlijk een bed te weinig was. Ach dat loste zich in de loop van de avond wel op nietwaar? Misschien waren er dan nog wel bedden over? Ben ging ons voor om ons de herberg te laten zien. Allereerst de slaapzaal alwaar wij ons meteen een hemelbed toe eigenden Ad en Ben onderin en Arjan en Hans bovenop. Wel stil liggen heh? Vanuit de slaapzaal loop je naar buiten het balkon op .Schitterend uitzicht over de tuin met grote vijver. Via de trap kan je naar beneden waar de veranda met zitje meteen uitnodigt om te komen loungen. Daarachter is de bar annex eetzaal. Het ziet er allemaal gezellig en knus uit.
We zullen ons zeker vermaken hier. Eerst maar een drankje op de Veranda en ons lekker onderuit op de bank. Zo heerlijk in het zonnetje zo zzzzzzzzzz! (zie foto’s) Langzaam druppelen de andere gasten binnen in de herberg en de enthousiaste verhalen over het rijden in deze omgeving laten onze motor hartjes sneller kloppen.. Dat het ook goed fout kan gaan in de diverse hairpin bochten wordt ook verteld!!! Oei uitkijken dus Bennie!!! ‘s Avonds stond een BBQ op het programma alwaar Hettie en Ben dan ook druk mee waren.
Rond een uur of 8 ’s avonds was het dan eindelijk zo ver! Tatatadadaah aanvalluhhhh!!!
Dat was niet tegen een dove want als een paar uitgehongerde wolven vielen we aan.
Sparerib – worsten - stokbrood met kruiden boter en nog veel meer ander lekkers. Na de maaltijd zakte iedereen onderuit om lekker uit te buiken en was het tijd om het kampvuur aan te steken. Dat viel nog niet mee met hout wat vochtig was. Maar toen iemand om het idee kwam om de vers gehakte stammetjes rond het vuur te leggen ging het lekker met het kampvuur.
Rond middernacht werd het toch wat vochtig buiten en verplaatste de gezelligheid zich naar de bar binnen alwaar wij nog een laatste toast op het geslaagde weekend deden.
Toen de trap op naar de slaapzaal waar de Dutch Wild Hogs zich in het hemelbed te ruste legden. Na nog wat heen en weer geschommeld te hebben ( kan ook de drank geweest zijn) was het dan eindelijk zover. De wedstrijd hoe zaag je het hardste een boom om in de slaapkamer was begonnen. Met onze trip in de U.S.A. nog vers in het geheugen was onze reporter op het ergste voorbereid. En jawel hoor ook in de Bels slaapt Bennie gewoon met zijn oordoppen in als was het net of hij weer op de Harley zat. Welterusten Dutch Wild Hogs snurk hard! Ik hoor jullie toch niet