Een dagje in het park
Door: Ben
Blijf op de hoogte en volg Ben
23 Juni 2012 | Verenigde Staten, Gardnerville
Ik was vanmorgen om 5:30 weer wakker om mijn belofte na te komen om de filmpjes te uploaden. Het bleek dat ik wel rustig aan kon doen want het ontbijt was pas vanaf 7:00 beschikbaar in de lobby. Dan draaien we de boel toch om? Eerst pakken en dan ontbijten. Toen het dan 7:00 uur was liepen Ad en ik naar de Lobby en vroegen aan de mevrouw aan de balie waar breakfast was. Ze wees naar een tafel met daar wat ontbijt dingen op zoals koffie en wat verpakte donuts. Okay we zijn halve Amerikanen dus we willen wel wat meer dan dit. We besloten ons geluk verderop te proberen bij de benzine pomp. Daar lukte het om wat melk en een grote koek te scoren. Wat Ice coffee erbij als eye opener. Helemaal goed. Opeten op de kamer dan maar. We zouden om 7:30 vertrekken maar door het afweten van de ontbijt service werd dit wat later. Frederic kwam in korte broek en op zijn slippers naar buiten hetgeen voor mij het signaal was dat hij vandaag bij Justin in de Gele Bus zou blijven. Misschien ook beter!!! Even een dagje resetten noemde hij het. Ik schrok toen ik de rest van zijn verwondingen zag aan zijn knieën en voet. Hij was toch meer gehavend dan ik gedacht had. Dus geen on the bike voor onze Belgische vriend vandaag. We vertrokken en John besloot om eerst 35 miles te rijden om uit de stad te komen. Daar zouden we dan tanken en wat ontbijten??? Hè? Ik heb toch net al… Nou ja wat Ice Coffee en een banaan gaat er wel in. Aangezien de eerstvolgende eet gelegenheid op 100 miles zat gaf John het advies om proviand in te slaan. Hoezo??? Gaan we kamperen dan? Dit had tot gevolg dat de groep een origineel staaltje “HAMSTEREN!!!” liet zien.
Na ongeveer 15 minuten vertrokken wij voor onze trip door Yosimite Parc. De route daar naar toe voerde ons eerst over een bergpas en daarna door een vallei met een wild stromend water tussen de rotsen aan de rechterzijde. Het rijden was wederom een feest hier. Wat een schitterende omgeving en uitzicht. John had wederom een super route uitgestippeld voor ons. Na enige tijd kwamen wij aan bij de ingang van Yosimite Parc. De bedoeling was om samen met John helemaal naar boven te rijden en dan ons de vrije hand te geven. De rit naar boven voerde ons wederom door mooie bochten en voorzien van een prachtig uitzicht. Alleen had ik het ondanks extra kleding toch koud.
Boven kwamen wij op een parkeerplaats aan waar we wat uitleg kregen en te horen dat we om 14:00 uur bij de uitgang moesten zijn. De familie de Laaf vertrok als eerste met Justin en Frederic er direct achteraan. Wij bleven met zijn vieren achter en complimenteerden John met zijn route. Enthousiast begon hij te vertellen over zijn eerdere gereden routes en hoe hij voor die tijd deze route's uitstippelde om toch maar zo veel mogelijk te zien en te doen. Rond 12:00 vertrokken wij met zijn 4-en naar beneden richting uitgang. John wist halverwege een kampeerspot waar we (waarschijnlijk) wat konden eten. Niet dus! Dat was alleen ’s avonds. Ik besloot om even van de sanitaire voorzieningen gebruik te maken en vroeg een vriendelijke parkranger naar de Plek. Deze was alleen voor kampeerders. Maar are you with the motorcycle Group? Eeh ja dus. En alle lichten gingen op groen… Wat bleek Justin en Frederic waren ons voor geweest en hadden gepraat over onze trip en wat er allemaal gebeurt was tot zo ver. Dat had een zodanige indruk op deze beste man gemaakt dat hij mij carte blance gaf om mijn behoefte te doen. De details zal ik u besparen. Maar de eerstvolgende keer dat er een Nederlander naar de restrooms vraag kan hij maar beter niet van the motocycle group zijn. Het gaf mij wel meteen de gelegenheid om mijn thermo shirt aan te doen. Want ik had het nog steeds erg koud en ook nog niet gegeten dus. Wat eruit gaat moet ook weer aangevuld worden. We willen toch niet te veel afvallen? Dus verder naar beneden waar we bij een snackbar aankwamen met buitenterras. Helemaal goed voor ons dus. Het was er behoorlijk druk en tijdens het zoeken naar een plekje kwamen we Justin en Frederic tegen die hun bordje aan het leeg eten waren. Gezellig schuif eens op! Om 13:45 werd het toch echt tijd om richting de exit te gaan anders kwam de toerleider te laat en dat kan toch niet? De familie de Laaf stond al te wachten zodat wij meteen konden vertrekken. Van hieruit was het nog 70 miles dus alle tijd voor nog een uitgebreide tussenstop bij een plaatselijk koffiehuis. Lekker buiten op het terras gezellig met zijn allen. Reinier met zijn Lieffie en ik via de WiFi met mijn lieffie. We bespraken de rit tot zover en hoezeer we genoten hadden hiervan. Iedereen was het er over eens. SUPER!! Tijdens het verlaten van het terras vergiste Frederic zich in een traptrede en maakte weer bijna een schuivert. Ach ja ik was vandaag nog niet gevallen merkte hij droog op. Nog ongeveer 35 miles en we zijn er. De weg waarover wij reden was net nieuw geasfalteerd met los split dus oppassen. John rook de stal en ging goed door. Ad en ik gunden ons de vrijbrief en gingen achter hem aan. We willen toch ook wat bochten rond kunnen nemen nietwaar? Bij de diverse uitvalhavens werd op de anderen gewacht om aan te sluiten. Klokslag 17:00 uur kwamen wij aan bij het Topaz Lodge Motel waar Justin ons incheckte. Dit duurde nogal een tijdje aangezien er een groep voor hem was van een Harley Chapter van ik denk een paar honderd man (en vrouwen) Het is een zeer groot Motel aan een meer en omdat het in de staat Nevada ligt Jawel!!! Er kan er weer gegokt worden. En morgen…. Vertrek wederom 7:30
Na ongeveer 15 minuten vertrokken wij voor onze trip door Yosimite Parc. De route daar naar toe voerde ons eerst over een bergpas en daarna door een vallei met een wild stromend water tussen de rotsen aan de rechterzijde. Het rijden was wederom een feest hier. Wat een schitterende omgeving en uitzicht. John had wederom een super route uitgestippeld voor ons. Na enige tijd kwamen wij aan bij de ingang van Yosimite Parc. De bedoeling was om samen met John helemaal naar boven te rijden en dan ons de vrije hand te geven. De rit naar boven voerde ons wederom door mooie bochten en voorzien van een prachtig uitzicht. Alleen had ik het ondanks extra kleding toch koud.
Boven kwamen wij op een parkeerplaats aan waar we wat uitleg kregen en te horen dat we om 14:00 uur bij de uitgang moesten zijn. De familie de Laaf vertrok als eerste met Justin en Frederic er direct achteraan. Wij bleven met zijn vieren achter en complimenteerden John met zijn route. Enthousiast begon hij te vertellen over zijn eerdere gereden routes en hoe hij voor die tijd deze route's uitstippelde om toch maar zo veel mogelijk te zien en te doen. Rond 12:00 vertrokken wij met zijn 4-en naar beneden richting uitgang. John wist halverwege een kampeerspot waar we (waarschijnlijk) wat konden eten. Niet dus! Dat was alleen ’s avonds. Ik besloot om even van de sanitaire voorzieningen gebruik te maken en vroeg een vriendelijke parkranger naar de Plek. Deze was alleen voor kampeerders. Maar are you with the motorcycle Group? Eeh ja dus. En alle lichten gingen op groen… Wat bleek Justin en Frederic waren ons voor geweest en hadden gepraat over onze trip en wat er allemaal gebeurt was tot zo ver. Dat had een zodanige indruk op deze beste man gemaakt dat hij mij carte blance gaf om mijn behoefte te doen. De details zal ik u besparen. Maar de eerstvolgende keer dat er een Nederlander naar de restrooms vraag kan hij maar beter niet van the motocycle group zijn. Het gaf mij wel meteen de gelegenheid om mijn thermo shirt aan te doen. Want ik had het nog steeds erg koud en ook nog niet gegeten dus. Wat eruit gaat moet ook weer aangevuld worden. We willen toch niet te veel afvallen? Dus verder naar beneden waar we bij een snackbar aankwamen met buitenterras. Helemaal goed voor ons dus. Het was er behoorlijk druk en tijdens het zoeken naar een plekje kwamen we Justin en Frederic tegen die hun bordje aan het leeg eten waren. Gezellig schuif eens op! Om 13:45 werd het toch echt tijd om richting de exit te gaan anders kwam de toerleider te laat en dat kan toch niet? De familie de Laaf stond al te wachten zodat wij meteen konden vertrekken. Van hieruit was het nog 70 miles dus alle tijd voor nog een uitgebreide tussenstop bij een plaatselijk koffiehuis. Lekker buiten op het terras gezellig met zijn allen. Reinier met zijn Lieffie en ik via de WiFi met mijn lieffie. We bespraken de rit tot zover en hoezeer we genoten hadden hiervan. Iedereen was het er over eens. SUPER!! Tijdens het verlaten van het terras vergiste Frederic zich in een traptrede en maakte weer bijna een schuivert. Ach ja ik was vandaag nog niet gevallen merkte hij droog op. Nog ongeveer 35 miles en we zijn er. De weg waarover wij reden was net nieuw geasfalteerd met los split dus oppassen. John rook de stal en ging goed door. Ad en ik gunden ons de vrijbrief en gingen achter hem aan. We willen toch ook wat bochten rond kunnen nemen nietwaar? Bij de diverse uitvalhavens werd op de anderen gewacht om aan te sluiten. Klokslag 17:00 uur kwamen wij aan bij het Topaz Lodge Motel waar Justin ons incheckte. Dit duurde nogal een tijdje aangezien er een groep voor hem was van een Harley Chapter van ik denk een paar honderd man (en vrouwen) Het is een zeer groot Motel aan een meer en omdat het in de staat Nevada ligt Jawel!!! Er kan er weer gegokt worden. En morgen…. Vertrek wederom 7:30
-
24 Juni 2012 - 06:48
Angela:
Wat een leuk reisverslag, alweer! Lees de verslagen elke ochtend met plezier. Jullie maken heel wat mee, geniet ervan! Veel plezier nog! -
24 Juni 2012 - 07:30
Cocky:
de dag begonnen met het lezen van het verslag, weer uitmuntend weergegeven Ben, toen de videos bekeken met sneeuw weer eens wat anders maar prachtig. De kou erbij is niet zo moeilijk voor te stellen, we zitten hier ook met de verwarming aan en alles nat geregend vannacht. Triest!!! Duik nog even m'n bed in. xxxx -
24 Juni 2012 - 08:02
Eeke:
Koud?? Als je die prachtige foto's ziet met die mooie blauwe luchten kan je je dat bijna niet voorstellen. Heb weer genoten van het verslag. En straks ga ik de filmpjes bekijken, want ik ben wel heel benieuwd. Nee niet de filmpjes voor 16+ haha. Vanuit een nat en koel Nederland wens ik jullie weer veel plezier en veilige kilometers toe.
Vele xxxxx van ons. -
24 Juni 2012 - 09:26
Howard En Elles:
Prachtige foto's weer. Wat een geweldige natuur. Howard en ik volgen je iedere dag en het is iedere dag weer prachtig wat je ziet. Alleen..............het eten, het wordt tijd dat je weer de gezonde hap van Eeke krijgt:) -
24 Juni 2012 - 10:13
Esther:
Wat een leuk verslag weer, incl. een eet en slaap foto van Ad.
Net in de keuken op stal de foto's bekeken!!
Nog mooie kilometer
Gr. Uit groenekan -
24 Juni 2012 - 10:49
De Bus Chauffeur:
Dag Ad en de schrijver,
Mooi reis verslag, petje af.
Mooi landschap
Mooi weer daar in USA, prachtige tijd daar voor jullie.
Geniet ervan.
Groet Gert
-
24 Juni 2012 - 12:14
Eeke:
Ben je vindt die wafels toch zo leuk en lekker om te maken? Nou ik heb gelijk bij Elles geïnformeerd, want Howard is de expert in wafels maken en ik heb een adresje waar je goede wafel makers kan kopen. Maar vele vinden dat jullie weer gezond moeten eten als je thuis bent, of dat dan wel zo goed idee is?? Ach af en toe een wafeltje kan geen kwaad toch?. Geniet er nog maar even van. Xxxx -
24 Juni 2012 - 14:25
Henny:
geweldige rit heb jij zeg geniet er van groetjes -
25 Juni 2012 - 08:01
Johan:
Prachtige fotós bij het uitgebreide verslag, ik geniet er elke dag van.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
