De cirkel is rond (en een stukje offroad) - Reisverslag uit Los Angeles, Verenigde Staten van Ben Baggem - WaarBenJij.nu De cirkel is rond (en een stukje offroad) - Reisverslag uit Los Angeles, Verenigde Staten van Ben Baggem - WaarBenJij.nu

De cirkel is rond (en een stukje offroad)

Door: Ben

Blijf op de hoogte en volg Ben

28 Juni 2012 | Verenigde Staten, Los Angeles

Vandaag konden we lekker uitslapen aangezien we geen ontbijt in het motel zouden gebruiken. We stonden om 6:30 op. Inpakken douchen en koffers naar beneden. Raar idee eigenlijk, gedurende twee weken was dit de dagelijkse routine maar vandaag dus voor het laatst. Ad was zo goed geweest om wat Ice Coffee te halen bij de benzine pomp. Dit om toch niet helemaal leeg te hoeven vertrekken en om de oogjes open te kunnen houden. We starten weer stipt om 7:30 en reden naar de dichtstbijzijnde benzine pomp om de motoren af te tanken. We vertrokken uit Morro Bay en het was zoals John voorspelde koud en heel mistig. Dit zou voorlopig wel zo blijven. John besloot om eerst maar samen te ontbijten en stopte bij Bon Temps Creole Café in San Luis Obispo. Waar??? Dat ligt in California. Het restaurant ligt bij het Ramada Motel. De inrichting was in stijl van Mardi Gras. Het kralen kettingen fenomeen waarvan wij de laatste keer getuige waren in New Orléans (zie Music Trail 2010) Eens kijken of we de serveerster zo gek krijgen om te flashen voor een kralenketting? Het eten was goed in dit restaurant en iedereen was (dik) tevreden. Rond 9:00 waren we klaar om verder te gaan. De wereld zag er inmiddels geheel anders uit. De zon had het gewonnen van de mist en de temperatuur was zelfs aangenaam te noemen. We vertrokken vol goede moed richting L.A. Het eerste stuk was over de highway wat zoals u weet niet mijn favoriete motor rij omgeving is. Daarna ging de route door velden waar van alles verbouwd werd aan groente en fruit. Het is een welkome afwisseling op de bergen. Grote akkers waar men druk aan het werk is en er allerlei methoden zijn om het land te voorzien van water. Want zoals de ouderen onder ons weten “It never rains in Southern California” Er werd even een korte pitstop gehouden bij een benzinepomp om onze bijdrage aan het droge gedeelte van dit gedeelte van California d.m.v. persoonlijke irrigatie. De W.C. was verstopt. (klopt ik heb ook niet gezocht) Daarna ging de route wederom weer richting de kust alleen niet zo bochtig en rotsachtig als gisteren. John had ons als gemeld dat het stuk Highway 1 van gisteren verreweg het mooiste stuk was. Des niet te min genoten we wederom van het uitzicht en de zon liet zich ook van zijn beste kant zien. De bedoeling was om in een ruk door te rijden naar L.A. waar we dan rond 15:00 uur zouden aankomen en met zijn allen nog even konden zwemmen. Alleen was dit nog wel 120 miles maar dit was goed te doen. Een paar keer kort stoppen om de benen te strekken en wat te drinken dan gaat het zeker lukken. Ditmaal kozen we ervoor om rond 10:30 te stoppen bij Starbucks voor koffie met een koek. Daarna zouden we in twee keer doorrijden naar de eindbestemming. Het eerste stuk ging dit prima maar toen we wat later in een flauwe bocht naar links terecht kwamen zag ik ineens tot mijn grote schrik Frederik met grote snelheid rechtdoor rijden. Een grote stofwolk in zijn kielzog achterlatend. Maar onze coureur hield zich ditmaal overeind en reed door het grind terug naar de weg langzaam snelheid verminderend. Knap staaltje stuurmanskunst en het hoofd koel houdend. Bij ons was het minder koelbloedig. De groep verminderde vaart wat een gevaarlijke situatie opleverde. Het achteropkomend verkeer had het allemaal wat laat in de gaten zodat de hele colonne tot een stop kwam, en er moest door de achterliggers flink geremd worden. We besloten om iets verderop van de weg te gaan om even op adem te komen en sloten ons bij Frederic aan. Justin volgde ons en was overduidelijk Not amused !!! De bedoeling was om door te rijden en dan pas te stoppen met de groep waar het kan zonder jezelf en andere weggebruikers in gevaar te brengen. Weer wat geleerd want we willen geen ongelukken natuurlijk. Het is natuurlijk je eerste reactie om vol in je remmen te gaan, maar een motor stopt natuurlijk eerder dan een auto. Toen iedereen van de schrik was bekomen besloot John om iets verderop toch maar te stoppen en te lunchen. Het werd anders te veel om in een keer te overbruggen. De lange dagen op de motor en weinig slaap begonnen ons allen toch op te breken. We stopten iets verderop bij een visrestaurant aan de kant van de weg. Dit was gelegen aan een baai waar een groep jongeren aan het surfen waren. De golven braken in dit gedeelte en het was werkelijk spectaculair om te zien hoe ze de golven bereden met hun boards. Frederic had geen zin om te eten wat ik mij best kon voorstellen. Ik liep samen met hem naar de kustlijn om het schouwspel te bekijken. Frederic was in gedachten verzonken en keek naar de horizon. Wat gaat er door deze man heen dacht ik! Nadat we wat gepraat hadden gingen wij ook naar het restaurant om wat te drinken en ikzelf om toch maar wat te eten. Nadat wij gegeten hadden zijn we in een ruk (30-miles) door gereden naar L.A. We kwamen over het beroemde Mailbu drive en keken onze ogen uit naar de mooie huizen – golf corses – beachclubs welke langs deze route stonden. Aan het einde doemde daar ineens de pier op waar we al op dag twee geweest waren. Dit was het punt om de stad in te gaan richting Motel. Het was inmiddels 16:00 uur en dus spitsuur in de stad. We kropen met de Harleys van stoplicht naar stoplicht. De temperatuur steeg daarbij tot het kookpunt. Voordeel daarbij is dat je niet hoeft te stoppen om te wateren. Het nadeel is dat je benen-billen het gevoel hebben om op de BBQ te liggen. Maar ja uiteindelijk kwamen we dan toch bij de Travelodge aan vanwaar wij vertrokken aan het begin van onze reis. De motoren konden meteen naar de achterkant van het motel waar iemand ze zometeen op komt halen. Alle spullen eruit halen en naar de kamer brengen. We dronken samen nog wat bij het zwembad en iedereen gaat zijn eigen gang vanavond. De familie de Laaf heeft een extra dag bijgeboekt en hoeft zich dus niet te haasten. Justin en John gaan de bus terug naar Phoenix brengen en vertrekken om 04:00 uur morgenochtend. Frederic vertrekt ook vroeg terug naar België, en wij (Henk-Ad en Ben) worden morgenochtend om 11:00 uur opgehaald om naar LAX gebracht te worden hetgeen hier 5 minuten vandaan is. De reis is bijna over maar het is er wederom een geweest met mooie indrukken en vele avonturen. Vanaf hier wil ik iedereen bedanken die ons gevolgd heeft via deze website en voor de leuke en meelevende reacties op hetgeen er gebeurde. Ook wil Ik John en Justin bedanken voor hun prachtige toerrit door California en voor het geduld en enthousiasme waarmee ze ons begeleid hebben tijdens deze twee weken. Bedankt heren het was onvergetelijk voor ons. En ik hoop dat we elkaar nog een keer treffen voor een nieuw avontuur met Route66 motorreizen

  • 29 Juni 2012 - 03:47

    Eeke:

    Wat een verhaal. Niet leuk voor Frederick en voor jullie ook schrikken. Liefje jij ook bedankt voor alle mooie verhalen, foto's, filmpjes. Het zit er bijna op. Voor straks slaap lekker en morgen een goede vlucht toegewenst. Groetjes aan allen. Dikke knuffels xxxx ( nog even dan kan ik ze in het echt geven haha).

  • 29 Juni 2012 - 05:25

    Etienne:

    Ja....bennie dat waren geweldige verhalen.....ik neem een extra krantewijk en ga de volgende keer mee. Als ik je stukjes las was ik er toch een beetje bij........ Tot snel.

  • 29 Juni 2012 - 05:37

    Ruud En Trieneke:

    Ben, bedankt voor al je mooie verhalen , iedere dag weer!! Wij wensen iedereen een hele fijne en veilige thuisreis en een pretttige vlucht naar ons mooie landje, nogmaals dank en tot ziens/horens hierzo ooit weer eens? Groetjessssssssssssss, bye bye!!

    Met vriendelijke groet,

    Ruud en Trieneke, Leiden , the Netherlands.

  • 29 Juni 2012 - 06:14

    Ronald:

    Ik ben het met Etienne eens, ik ga ook op zoek naar een krantenwijk. Wellicht gaan we dan met z'n vieren.

  • 29 Juni 2012 - 07:52

    Henny:

    . Zo als Ik hoor zijn de kranten wijken op . ik draag gewoon je koffer en die van ad oook nartuurkijk.ik wens jullie een goede vlucht en tot snel groetjes henny

  • 29 Juni 2012 - 10:11

    Cocky:

    3 jaar geleden heb ik in San Luis Obispo gelogeerd bij een broer van m'n vriendin, een heel vriendelijk echt Amerikaans stadje en hij heeft ons die schitterende kust laten zien, ja die Cock kom je overal tegen!!!!!!!
    see you tomorrow

  • 29 Juni 2012 - 11:31

    Leo Bart:

    Hoi Ben,ik heb genoten van je mooie verhalen en foto's.
    Prettige terug vlucht en spreek je.

  • 29 Juni 2012 - 15:01

    Johan:

    Een prachtige reisverslag Ben, we hebben er van genoten, elke dag weer. Een goede vlucht voor jou en Ad toegewenst.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Ben

Het leven gaat toch al richting de 50! dus kwamen deze heren op het geweldige idee om een motortocht door de USA te gaan maken. Vandaar dan ook The Dutch Wild Hog's. We houden u uiteraard op de hoogte van onze avonturen. Met foto's en filmpjes.

Actief sinds 18 Maart 2009
Verslag gelezen: 351
Totaal aantal bezoekers 203782

Voorgaande reizen:

21 Juni 2016 - 16 Juli 2016

The Canadian Rockies

15 Juni 2012 - 30 Juni 2012

The California Highlights

29 September 2011 - 30 September 2011

Und noch einmahl!!!

09 Juli 2011 - 10 Juli 2011

Wir fahren loossss!!!

01 Januari 2010 - 31 December 2010

Toertochtjes door Nederland 2010

03 Oktober 2010 - 17 Oktober 2010

The Music Trail

01 Januari 2009 - 31 December 2009

Toertochtjes door Nederland 2009

15 Augustus 2009 - 16 Augustus 2009

The Dutch Wild Hogs go to the Bels

26 April 2009 - 10 Mei 2009

The Four Corners

Landen bezocht: