Rondje om het meer (Koud he???)

5:30 uur opstaan!. Eindelijk bijna 8-uur slaap achter elkaar daar knapt een mens van op. Het motel is super luxe op een mooie locatie maar met geen tot slechte verbinding met de WiFi. De dame in lobby was ongevoelig voor mijn klaagzang. Sorry sir I can’t help you! (Ze zei meneer tegen me) Uiteindelijk had ik een locatie gevonden waar er verbinding was met de WiFi zodat het uploaden was begonnen, maar zodra ik mijn iPhone inschakelde was de verbinding ook meteen weg. Een vriendelijke dame naast mij vertelde dat ik buiten bij het meer in een toren moest klimmen en dan had ik wel ontvangst. Het duurde even voordat het kwartje viel maar ze bedoelde GSM G4 ontvangst met haar iPhone. No sorry lady I come from Holland. Nou dat had ze toch niet gemerkt… En daar begon meteen de hele riedel weer. Amsterdam - Haarlem Keukenhof Madurodam etc. Jaja I’m in a hurry. Maar uiteindelijk is het toch gelukt en lag ik om 22:00 uur in me mandje. FF bijtanken zoals wij thuis zeggen. Ad was nog wakker of werd wakker en vroeg of het allemaal gelukt was. Jaseekers Mooi dan kan ik gaan slapen, en weg was hij. Okay waar waren we? 6:00 uur liepen Ad en ik naar de ontbijtzaal. Onderweg kwamen wij Henk tegen die al klaar was en terug liep naar zijn kamer. Het casino was uitgestorven om deze tijd maar nog wel in vol bedrijf. Ongelofelijk dat gaat gewoon 24/7 door. De eetzaal was eveneens leeg. De serveerster kwam vriendelijk aangelopen. Breakfast sir? From the menu? Toen wij onze korting couponnen lieten zien (jaseekers we blijven Nederlanders) keurde ze ons geen blik meer waardig en wees naar een tafel. Continental over there! En daar konden wij het mee doen. Is ook goed te doen voor ons Dutch guy’s. Geroosterd broodje met jam – sinaasappelsap – koppie koffie helemaal goed toch? Ik kwam tot de ontdekking dat het WiFi dik in orde was in restaurant. Wel #%*&@ dat had ik gisteren avond moeten weten. Had ik een lange vinger besteld en daar twee uur over gedaan om op te eten. Nu waren Ad en ik gisterenavond beneden in het aanbevolen Steakhouse geweest en twee stukkies vlees genuttigd voor de som van $ 65,00 Ja spoelt U maar !!! Welkom in Nevada. Zoals elke dag was het weer verzamelen om 7:30 en dus ook vanmorgen. De andere heren en dames met motoren waren ook reeds bezig zich klaar te maken voor de rit van vandaag. Van een van deze mannen hoorde we dat hun gisteren rond Lake Tahoe waren geweest. Mooi maar heel koud. Okay dat beloofd wat. Maar met me thermo wolletje aan wat kon er gebeuren. Justin was samen met zijn nieuwe assistent de BBQ resten weg aan het gooien uit de koelboxen voordat deze er vanzelf uit liepen. Mag ik U voorstellen Frederic de nieuwe copiloot-navigator van Justin. In korte broek en op slippers ziet hij er zeker waardig uit. Hij was gisteren door Justin ingewijd in het land van Nederlandse spreekwoorden en gezegden. Tja wat moet je anders doen als je bijna 10 uur naast elkaar in een geel busje zit? Ik zie ik zie…? Okay laten we maar gaan zei John en zoals normaal was hij meteen weg. Pppfft lippen insmeren - bufje voor – iPod aan – oordopjes in – Helm op – Opstappen - Handschoenen aan handschoenen???- Afstappen – Helm af – John wacht nou. Die Ben heeft altijd ook zo veel werk!!! Ja sollie ik is ook maar een motormuis. 7:45 reden we dus weg richting Lake Tahoe. De weg uit Gardnerville en dan linksaf de bergen in. Zei u bergen??? Ad en ik spurten naar voren om in het kielzog van John te geraken. John houdt van opschieten en de weg simpel van A -> B kan door de groep op hun eigen tempo worden gereden. Zo krijgt ieder zijn wils en zijn er geen zure gezichten. Zuur niet maar toen we voor de eerste keer stopten waren er wel koude neuzen – vingers – enz. We waren blij dat we even in de zon konden staan om op te warmen. Het was een parkeerplaats met uitzicht over the lake. Een fotomomentje. Van hieruit gingen wij naar Brockway een plaatsje aan de oever van Lake Tahoe. We besloten om hier te stoppen en wat te drinken. Aan de overkant zat de plaatselijke bakery waar we gezamenlijk aan de koffie met koek of ander lekkers gingen. Buiten op het terras was het wederom goed toeven in het zonnetje. Van hieruit vertrokken wij langs het meer welke zich met als zijn pracht aan ons liet zien. Prachtige vergezichten en wederom mooi bochten werk. Lake Tahoe is druk bezocht door de weekend mensen, dus het was goed opletten want het was druk op de weg. Talloze grote wagens met daarachter nog grotere speedboten. Je kijkt je ogen uit. Om 13:15 kwamen wij aan bij Ham’s Station waar wij de lunch zouden gebruiken. De eigenaresse heette ons vriendelijk welkom. En vroeg ons de oren van het lijf. We kozen voor de Ham’s Burger welke vernoemd was naar het restaurant dus eigenlijk wel goed moest zijn. Dit was inderdaad zo. Echter had ik mijn bordje niet leeg wat haar meteen opviel. What’s that? To much was mijn antwoord. Ach dan voer ik het wel aan de eekhoorns. We hebben hele grote eekhoorns. Ik geloofde haar meteen. Tijd om te gaan, alleen even nog een plasje. De WC was buiten. Toen ik daarna naar buiten kwam stond de groep al te lachen. En was het lekker? Maak even een foto voor thuis. Ach het leven is vol uitdagingen en doortrekken doe je met je voet evenals de deur openen. Van hieruit richting Motel Jumping Frog in Angles Camp. Samen met John door de bochten een feest voor ons en ook Henk was van de partij deze keer. Het was nog een flink stuk er naar toe maar de temperatuur was inmiddels goed en de weg lag er mooi bij. Bij het motel aangekomen wisten ze van niets. Gereserveerd??? Motorgroep??? Justin presenteerde de bevestiging welke hij per e-mail had ontvangen en er werd druk met de eigenaar getelefoneerd. Alles kwam goed en we mochten blijven. In het midden van de kamers zit een grasveld waar we met zijn allen hebben nagepraat over de rit van vandaag. Ad was even wezen struinen in de buurt en attendeerde Justin op de aanwezigheid van een autoparts shop. Een van de koplampen van de bus deed het niet en er moest dus een nieuwe lamp in. Ik wist te vertellen dat het een z.g. sealed beam was waarbij je dus de gehele lamp incl. glas en reflector vervangt. Ad en Justin en de bus naar de winkel en een nieuwe lamp er in gezet. Even later waren ze terug. Hij doet het nog niet. Waarschijnlijk was het een van de zekeringen. Kijk en dan ben ik weer op zijn best. Het duurde even maar met wat zoeken op het internet kwam ik erachter welke zekering verantwoordelijk was voor het linker dimlicht Nummer 23!!! En laat die helemaal niet in de zekering kast zitten. Nieuwe erin en… Let there be light. Klaar!!! Justin lachte als een boer met kiespijn. Ik heb wel een lamp voor niets gekocht. Maak je die maar reservelamp. Verder deed ook het licht van de Honda van Joke het niet meer. Nadat de koplamp was gedemonteerd kwam daar een H4 lamp tevoorschijn welke goed bleek te zijn. Ik heb nog een poging gewaagd om ook deze storing op te lossen maar helaas. Zekeringen heel maar geen spanning op de bedrading. Het begint donker te worden en ik heb honger. Morgen gaan we naar San Francisco ongeveer 137 miles. We houden U op de hoogte. Voor nu over en eten.